30 Jun Ιστορίες προσφύγων: Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;

Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,

Σήμερα μοιραζόμαστε μαζί σας  μία πολύ δυνατή μαρτυρία μιας Ιρακινής πρόσφυγα κουρδικής καταγωγής, που έφτασε στον Έβρο αφού είδε μαζί με την μικρή της κόρη να δολοφονούν τον άντρα της έξω από την πόρτα του σπιτιού τους. Επισυνάπτεται μία από τις ζωγραφιές του μικρού κοριτσιού, που όπως λέει και η μητέρα της, δεν έχουν χρώματα, κρύβουν θλίψη, περιγράφουν τον θάνατο.

Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;

«Ζούσα με τον σύζυγό μου σε ένα χωριό κοντά στην περιοχή του Κιρκούκ στο Ιράκ. Ήμασταν μία αγαπημένη οικογένεια και φροντίζαμε τις τρεις κόρες μας 26, 17 και 9 χρονών. Πλούσιοι δεν ήμασταν αλλά τα βγάζαμε πέρα. Είμαστε Ιρακινοί με κουρδική καταγωγή. Δεν έχουμε πειράξει ποτέ άνθρωπο.

Στην περιοχή μου γνωρίσαμε το ρατσισμό. Ως Κούρδοι ποτέ δεν γίναμε δεκτοί. Τα κορίτσια μου ποτέ δεν γνώρισαν πραγματική ελευθερία. Μας απειλούσαν για τη θρησκεία μας (zerdest). Μεγαλώσαμε και ζήσαμε την καταπίεση. Τα παιδιά μου δεν πήγαν σχολείο από φόβο. Το Ιράκ είναι η χώρα του φόβου.

Όλα άλλαξαν σε μία μέρα. Σε ένα βράδυ για την ακρίβεια.»

Διαβάστε τη συνέχεια στο  http://www.unhcr.gr/refugeestories