19 Apr Φυσικός Καπιταλισμός … η εξέλιξη της βιομηχανικής επανάστασης και η αναγκαιότητα για την Ελλάδα να πρωτοπορήσει

Θεόδωρος Θεοχάρης

Η Ελλάδα έχει –ακόμα- γεωφυσική και περιβαλλοντική μοναδικότητα, την οποία αν αξιοποιήσουμε ως ένα κλειστό κύκλωμα (βιώσιμη εκμετάλλευση-ανάπτυξη, της οποίας το προϊόν θα καταλήγει πίσω στη χώρα) θα δημιουργήσουμε προστιθέμενη αξία για τη χώρα και τους πολίτες συμμετέχοντας στην μη αντιστρέψιμη εξέλιξη της βιομηχανικής ιστορίας που ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘60.

Η παγκοσμιοποίηση έχει καταστήσει την έννοια του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος σχετική. Η ύπαρξη των φυσικών πόρων αυτή καθ’ αυτή δεν είναι αρκετή πια, η παραγωγική χρήση αυτών κάνει πια την ανταγωνιστική διαφορά. Το πρόβλημα της περιβαλλοντικής κατάχρησης είναι πολιτικό και κοινωνικό, αλλά την ίδια στιγμή, οι εταιρίες είναι οι μόνοι οργανισμοί οι οποίοι έχουν την ικανότητα και την τεχνολογία να επιτύχουν τη βιωσιμότητα της παραγωγικής εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων.

Κρίνοντας ότι –ακόμα- ζούμε σε ένα ελεγχόμενο, ομοιογενές και ανεκμετάλλευτο οικοσύστημα, έχουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τη μοναδικότητα μας, υπό την προϋπόθεση ότι θα εργαστούμε πάνω σε ένα στρατηγικό σχέδιο το οποίο θα εφαρμόσουμε. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι η αξία των υπηρεσιών (έλεγχος κλίματος, αποθήκευση νερού, ρύθμιση ατμόσφαιρας) του παγκόσμιου οικοσυστήματος αποτιμάται σε πάνω από 40 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο !!!  Και όμως οι περισσότερες χώρες δεν λαμβάνουν υπόψη τους αυτή την αξία ως ένα κύριο κεφαλαιουχικό στοιχείο.  Ας πρωτοπορήσουμε ή έστω ας μπούμε σε μια πολύ ιδιωτική λέσχη.

Μην υπολογίζοντας την αξία από τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος έχουμε οδηγηθεί σε ακόμα μεγαλύτερη σπατάλη. Μέχρι σήμερα εστιάζουμε μόνο στις δυνατότητες εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων μας (θαλασσών, δασών κλπ ) και όχι στις υπηρεσίες που αυτοί τόσο απλόχερα προσφέρουν δωρεάν.

Φυσικοί πόροι και υπηρεσίες του οικοσυστήματος είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα τα δάση παράγουν ξυλεία αλλά παράλληλα προσφέρουν υπηρεσίες, όπως αποθήκευση νερού, ρύθμιση κλίματος και ατμόσφαιρας κλπ. Παίρνουμε την ξυλεία απερίσκεπτα βλάπτοντας την ικανότητα του δάσους να μας προσφέρει τις υπηρεσίες του.

Ένας από τους λόγους που κυβερνήσεις (και εταιρίες) είναι τόσο σπάταλες με τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος είναι ότι η αξία αυτών των υπηρεσιών δεν αποτυπώνεται λογιστικά πουθενά.  Αυτό είναι μια μεγάλη παράλειψη, γιατί αφενός η οικονομία είναι μέρος του περιβάλλοντος και αφετέρου δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για αυτές τις υπηρεσίες και μάλιστα δεν μπορούμε καν να ζήσουμε χωρίς αυτές.

Η Ελλάδα λοιπόν έχει μια μοναδική ευκαιρία, αν ανέβει στο τρένο έγκαιρα. Και να τι πρέπει να κάνει το κράτος προκειμένου να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που θα επιτρέψουν μια υγιή επιχειρηματικότητα σε ισορροπία με το κοινωνικό πρόσωπο του.

1. Σωστή αξιολόγηση του φυσικού κεφαλαίου των υπηρεσιών του οικοσυστήματος μας με σκοπό τη διαφύλαξη των φυσικών πόρων μας. Το κράτος πρέπει αφενός να βελτιώνει την περιβαλλοντική ποιότητα σε περιπτώσεις που η καινοτομία υστερεί χρονικά της απόδοσης της, και αφετέρου να ενημερώνει τις εταιρίες για πιθανούς τομείς τεχνολογικής βελτίωσης.
2. Αύξηση της παραγωγικότητας των φυσικών πόρων μας μειώνοντας την σπάταλη, καταστροφική εκμετάλλευση τους, μέσα από μεταρρυθμίσεις σε παραγωγή, σχεδιασμό και τεχνολογία. Το κράτος πρέπει αφενός να δημιουργήσει πίεση, η οποία θα αποτελέσει κίνητρο για τις εταιρίες να καινοτομήσουν και να ξεπεράσουν την οργανωτική αδράνεια, και αφετέρου να βελτιστοποιήσει την πιθανότητα οι καινοτομίες να είναι φιλικές προς το περιβάλλον.
3. Υιοθέτηση και ενθάρρυνση κλειστών παραγωγικών κυκλωμάτων, τα οποία δεν παράγουν απόβλητα ή τοξικότητα -όπως ακριβώς συμβαίνει στη φύση-, με σκοπό όχι απλώς τη μείωση αλλά την εξάλειψη οποιασδήποτε σπατάλης. Το κράτος πρέπει να δημιουργήσει ζήτηση για περιβαλλοντική βελτίωση, μέχρι οι εταιρίες και οι καταναλωτές να μπορούν να καταλάβουν και να μετρήσουν τη σπατάλη των φυσικών πόρων.
4. Προώθηση νέου επιχειρηματικού μοντέλου: από πώληση προϊόντων σε προσφορά υπηρεσιών.  Αυτό σημαίνει νέα αντίληψη της αξίας. Αντί να εκλαμβάνεται η αγορά αγαθών ως μέτρο ευμάρειας, η νέα σχέση θα μετρά το ευ ζην σε συνεχή ικανοποίηση μεταβαλλόμενων προσδοκιών για ποιότητα, χρησιμότητα και επίδοση. Το κράτος πρέπει να εξασφαλίσει υγιή ανταγωνισμό κατά τη διάρκεια της μετάβασης, ώστε να μην υπάρξουν εταιρίες που θα αποκτήσουν πλεονέκτημα αποφεύγοντας τις περιβαλλοντικές επενδύσεις.
5. Επανεπένδυση σε φυσικό κεφάλαιο για την επαναφορά, βιωσιμότητα και ανάπτυξη του οικοσυστήματος της χώρας μας, ώστε να παρέχει τις υπηρεσίες και τους πόρους του σε ακόμα μεγαλύτερη αφθονία.  Η ύπαρξη νομοθεσίας λειτουργεί ως ρυθμιστής προς όφελος των καινοτόμων εταιριών, μέχρι να γίνουν αποδοτικές οι νέες τεχνολογίες και η γνώση να μειώσει τα τεχνολογικά κόστη.

Η ικανότητα της χώρας μας να συντηρήσει ζωή, και έτσι οικονομική δραστηριότητα, βρίσκεται σε κίνδυνο από τον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε τους φυσικούς πόρους μας. Μπορούμε αυτό να το αντιστρέψουμε και η ορθή ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο σε αυτή την προσπάθεια προς την ανταγωνιστικότητα και την ευημερία της Ελλάδας.

Ποιός είναι ο Θεόδωρος Θεοχάρης

Ο Θεόδωρος Θεοχάρης είναι 47 ετών, απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, οικονομολόγος και Master of Business Administration από το The University of Michigan, Stephen M. Ross School of Business, με εξειδίκευση σε International Business και Finance.

Έχει διεθνή επαγγελματική εμπειρία στον χρηματοοικονομικό τομέα και στη βιομηχανία (Β. Αμερική, Δυτική και Ανατολική Ευρώπη) και έχει διατελέσει σύμβουλος ιδιωτικοποιήσεων, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος σε ιδιωτικές εταιρείες και οργανισμούς. Έχει ιδρυτικό ρόλο σε επιχειρηματικά εγχειρήματα και συμμετέχει σε δυο διεθνείς ομάδες βιοτεχνολόγων και ειδικών επιστημόνων για την ανάπτυξη τεχνολογιών και προϊόντων στους τομείς της τροφής, της ιατρικής και των καυσίμων, σαν project manager και chief investment officer, και σαν μέλος διοικητικού συμβουλίου.

Ο Θεόδωρος Θεοχάρης έχει επίσης κοινωνική και εθελοντική δραστηριότητα σε πολλαπλούς τομείς. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι είναι ενεργός σε δραστηριότητες σχετικές με παιδιά και καρκίνο, ιδρυτικό μέλος μη κερδοσκοπικών σωματείων, ενεργός στην Ελλάδα και στην Ιταλία για τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας, του πολιτισμού της τροφής και τη διάσωση κοινοτήτων και ειδών τροφής, ενεργός σε δραστηριότητες σχετικές με την πόλη των Αθηνών και το περιβάλλον, ενεργός σε δράσεις σχετικές με πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα, εθελοντής αιμοδότης, ενώ επίσης αρθρογραφεί και ζωγραφίζει.

Ο Θεώδορος Θεοχάρης θέλει να αναμιχθεί ενεργά στα πολιτικά πράγματα για να υπηρετήσει σήμερα την Ελλάδα … σε παράφραση του A. Κάλβου, αυτό χρειάζεται αρετή και τόλμη, και είναι Υποψήφιος Πολιτευτής με τη Δράση στη Β’ Αθηνών.

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.theodoros-theoharis.gr