17 Nov No Problem! του Νίκου Βουλγαρόπουλου συντάκτη του περιοδικού Αυτονομία (disabled.gr)

Χρειάστηκε να μας χτυπήσει για τα καλά η οικονομική κρίση για να φανεί πως η Ελλάδα είναι το κράτος του «No Problem»! Η κοινωνική αλληλεγγύη και η συμπαράσταση βρίσκεται κάτω του μηδενός. Όσοι βρεθούν μπροστά στα προβλήματα είναι υποχρεωμένοι να τα αντιμετωπίσουν μόνοι τους χωρίς τη συμπαράσταση από τους ομοίους τους. Ξένοι μεταξύ ξένων!

Οι δραστικές περικοπές έχουν ξεκινήσει από το Μάιο του 2010, αλλά οι συνέπειες των περικοπών άρχισαν να φαίνονται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Στην πλειοψηφία τους οι άνθρωποι που έχουν κάποια παραπληγία ή τετραπληγία, είχαν στην αποθήκη κάποιο αναπηρικό αμαξίδιο ή κάποιο άλλο βοήθημα που μετά την κρίση πρέπει να βρουν τρόπους για να το επιδιορθώσουν, αφού πλέον ο ΕΟΠΥΥ χορηγεί με το σταγονόμετρο. Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:

noproblem sign

Μόλις βρεθούν μπροστά σε μια βλάβη που δεν μπορεί να αποκατασταθεί με τη συνδρομή κάποιου εμπειροτέχνη, τότε θα πρέπει να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Αυτό το δεύτερο δεν συζητείται, αφού παραδοσιακά οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πάντα απέφευγαν να επενδύουν οικονομικά στην ανεξαρτησία τους. Η καταναλωτική τους δραστηριότητα υποστηριζόταν πάντα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Τώρα που τελείωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία τί μέλλει γενέσθαι;

Αυτή την κατάσταση την ξέρει ο κάθε παραπληγικός και τετραπληγικός, αλλά επιλέγουν να μεταθέτουν το ερώτημα για το μέλλον – και μέχρι τότε η απάντηση είναι «No Problem».

Δεν μας έφτανε η κρίση. Βρισκόμαστε μπροστά και σε ένα ανύπαρκτο σύστημα αλληλεγγύης ή συμπαράστασης και είμαστε μέρος του. Κανείς δεν θέλει να ακούσει την οδύνη κανενός. Ως κοινότητα είμαστε υπερόπτες και ψηλομύτες.

Όλοι, αργά ή γρήγορα, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με αυτή την υπεροψία – και τότε οι συνέπειες θα είναι θανατηφόρες.

Μια στοιχειώδης ανάγνωση μηνυμάτων στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς πως έχει εξαπλωθεί αυτή η «No Problem» νοοτροπία. Δεν υπάρχει έστω και ένας πραγματικά οργισμένος και απελπισμένος που να τολμά να εκφράζει την οργή και την απελπισία του; Μήπως επειδή η οργή και η απελπισία δεν είναι σέξι;

Πάσχουμε από το σύνδρομο της ομαλότητας. Στην πλειοψηφία μας, παραπληγικοί και τετραπληγικοί, επιδιώκουμε έστω και την ύστατη στιγμή, να δείξουμε ομαλότεροι των ομαλών. Μη φανεί πως κάτι δεν πηγαίνει σωστά. Μη φανεί η ευπάθεια της ανικανότητας, το ευάλωτο της αναπηρίας.

Κατά τα άλλα, όλοι είμαστε έτοιμοι να ξαναπάμε με την πρώτη ευκαιρία στην πλατεία Συντάγματος για να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας, ίσως επειδή οι αγανακτισμένοι φαντάζουν πολιτικοποιημένο lifestyle νυφοπάζαρο.

Νίκος Βουλγαρόπουλος
Περιοδικό Αυτονομία, www.disabled.gr, Σεπτέμβριος 2013